Nieuw stukje..
---
H1
Opstootje
‘Aprill waker worden.’ Zei een vrouw van middelbare leeftijd zangerig. Haar stem door klonk in het kleine kamertje. Aprill kreunde, ‘Maa het is zaterdag ik ben vrij hoor.’ Zei ze door een geeuw heen. ‘Ik weet het liefje maar ik moet gewoon werken zo, dus jij moet naar de markt.’ Zei haar moeder met gemaakte medelijden. Haar moeder gaf haar een kus op haar voorhoofd en liep de kamer uit om vervolgens naar haar werk te gaan. Aprill bleef vijf seconden mokkend liggen en stapte toen vlug uit de haar bedstee op de koude houten vloer. Ze opende de gammele kast en trok er een jurk uit, hij bleek roze te zijn en hing hem snel weer terug. Ze zocht snel en behendig haar simpele blauwe jurk en trok die vlug aan. De jurk kwam tot net over haar knieën en had geen mouwen. Ze kamde vlug alle klitten uit haar lange haar en deed het snel in een paardenstaart. Toen stapte ze haar kamer uit en liep vlug de kleine keuken in. Als ze snel was kon ze nog voor de drukte op de markt zijn. Ze waste haar gezicht en pakte het geld buideltje van tafel. Ze stapte in haar klompen die bij de deur stonden en pakte de rieten mand die er naast stond op. En liep de deur uit.
Toen ze eindelijk de straat uit liep richting het grote plein, merkte ze de drukte pas op. Ze keek bedachtzaam om zich heen, normaal was het rustig op straat rond dit tijdstip. Ze haalde onverschillig haar schouders op en liep snel en behendig door de mensen massa heen, over de oude stenen straat. Toen ze aan de buitenkant van het plein was schrok ze een beetje. Normaal was de markt heel kleintjes als er geen feestdaggen waren, maar vandaag stond het hele plein vol er was zelfs een podiumpje gemaakt. Ze schudden langzaam haar hoofd wat was haar nu weer ontgaan? Ze kon er zo snel niet op komen. Ze liep richting de fruit en groente kraam van Piret. De zoon van Mr. Piret stond haar al op te wachten. Sebastiaan tikte even tegen zijn pet om haar te begroeten maar hielp toen snel een oude vrouw die er behoorlijk uitgedost uitzag en erg ongeduldig.
‘Ah juffrouw Mercredi’ klonk een vrolijke stem achter Aprill. Aprill draaide zich om, ‘Hallo meneer Piret.’ Zei ze vriendelijk tegen de lachende man. ‘Uw moeder kwam net al langs en heeft de bestelling al door gegeven, zal ik het even voor u pakken.’ Zei Mr. Piret vriendelijk en zonder op antwoord af te wachten pakte hij de rieten mand van haar over. Sebas liep op haar af, hij was blijkbaar al klaar met het helpen van de opgetutte vrouw. ‘Dag liefste.’ Zei hij met een grijns en boog voor haar. Ze grinnikte en gaf Sebas een por. Hij probeerde haar beledigt aan te kijken maar dit lukte niet. ‘Moet jij je niet uitdossen voor de prins. Ze zeggen dat hij opzoek is naar een bruid.’ Zei Sebas op een serieuze toon en zijn speelse blauwe ogen keken haar vragend aan. ‘De prins kan me gestolen worden’ mompelde Aprill vaag. Toen keek ze Sebas weer recht aan ‘Dat is waar ook hij kwam vandaag ons geliefde ahum stadje bezoeken toch?’ ze keek Sebas vragend aan. Sebas schoot in de lach, ‘Blond zeker’ zei hij met een knipoog en speelde even met haar paardenstaart. Toen zijn vader er aan kwam lopen zetten hij snel een stapje terug en keek naar de grond. Aprill grinnikte, het was algemeen bekend dat Sebas haar leuk vond, hij was dan ook helemaal niet verlegen om daar voor uit te komen. Alleen tegen over zijn vader durfde hij niet zo goed. Maar volgens haar had hij het allang door al zei hij dit nooit hardop.
Mr. Piret overhandigde de mand aan Aprill en ze betaalde snel, ze glimlachte naar de man toen ze een flinke korting kreeg en toen liep hij weg. Aprill alleen achterlatend met zijn zoon. Sebas die plots alles weer aan durfde nam de mand van haar over, ‘Ga jij nou maar eerst brood halen anders is alles zo op.’ Zei hij met een glimlach en zette de mand weg. Aprill liep op een drafje door de mensen heen en kwam al snel bij de bakker terecht. Hij groeten haar vrolijk en hielp haar meteen. Dat is het voordeel als je iedereen kent bedacht ze toen ze op de terug weg was naar Sebas.
Ze zag Sebas gefocust met een mand vol appels door de andere manden lopen en bedacht dat ze hem beter niet kon storen dus liep ze snel naar haar eigen mand.
Toen ze de broden ook in de mand had gedaan liep ze weer naar Sebas en ging naast hem staan.